۳۶ اشتباه رایج برخی از مدرسین زبان:
۱-فقط به تحصیل دانشگاهی اکتفا می کنند.
۲-از تجربیات همکاران با تجربه استفاده نمی کنند.
۳-به کارشان علاقه ندارند.
۴-شاداب نیستند.
۵-به وضع ظاهر خود توجه ویژه ندارند.
۶-در کلاسهای اموزشی و ارتقای سطح خود شرکت نمی کنند.
۷-مطالعه ندارند.
۸-به زبان اموزان خود علاقه ای نشان نمی دهند.
۹-کلاس را طور کامل به انگلیسی اداره نمی کنند.
۱۰-به تکالیف زبان اموزان بی توجهی می کنند.
۱۱-به سی دی های صوتی وتصویری بی توجهی می کنند.
۱۲-از زبان اموزان کار نمی خواهند.
۱۳-کلاس را شاد و موزیکال ارائه نمی کنند.
۱۴-از دیگشنری در کلاس استفاده نمی کنند.
۱۵-مزایای استفاده از دیگشنری را توضیح نمی دهند.
۱۶-راه و روش استفاده از دیگشنری را توضیح نمی دهند.
۱۷-کلیه زبان اموزان را در فعالیتهای کلاسی دخیل نمی کنند.
۱۸-با مدیریت مجموعه هماهنگ نیستند.
۱۹-ارتباط خوب و قابل قبولی با مسوولین خود ندارند.
۲۰-در جلسات کمیسیون اموزشی شرکت نمی کنند.
۲۱-برای حفظ امار خود تلاش ویژه ای ندارند.
۲۲-به پوشش ظاهری خود توجه قابل قبولی ندارند.
۲۳-یا بسیار جدی هستند یا بسیار مهربان {جنبه تعادل ندارند}
۲۴-کمتر می خندند.
۲۵-همیشه گله و شکایت دارند.
۲۶-به چهار مهارت زبان اموزی زبان اموزان به ترتیب اولویت توجه ندارند.
۲۷-بیشتر از انتظار در کلاس می نشینند.
۲۸-اهنگ صدای زیبای ندارند و همیشه با یک ریتم صحبت میکنند.
۲۹-در نگاهشان مهر نیست.
۳۰-دست نوازش بر زبان اموزان ندارند.
۳۱-در کلاس قدم نمی زنند.
۳۲-به تشویق توجهی ندارند.
۳۳-روی اصلاح لهجه خود کمتر کار می کنند.
۳۴-روی سیستم اموزشی اشراف ندارند.
۳۵-روانشناسی زبان اموزان را مطالعه نمی کنند.
۳۶-با اولیای زبان اموزان بی ارتباط هستند.
{تنهای بزرگترین فقر است}